De Indicazione Geografica Tipica, of IGT, is een kwalificatie voor wijn in Italië die werd ingevoerd in 1992. Het is bedoeld om wijnen te identificeren die typisch zijn voor een bepaalde regio in Italië, maar die niet voldoen aan de strengere eisen van de Denominazione di Origine Controllata (DOC) of de Denominazione di Origine Controllata e Garantita (DOCG) classificaties.
De IGT-kwalificatie is bedoeld om wijnmakers meer flexibiliteit te geven om wijnen te maken met druivenrassen en met methoden die niet noodzakelijk traditioneel zijn voor de regio. Dit betekent dat wijnen met de IGT-kwalificatie soms innovatiever en experimenteler kunnen zijn dan wijnen met een DOC of DOCG-kwalificatie.
Wijnen met de IGT-kwalificatie moeten wel aan bepaalde eisen voldoen. Zo moeten ze worden gemaakt van druiven die groeien in een specifiek gebied, en moeten ze voldoen aan minimale rijpheidseisen voor de druiven. Bovendien moeten de wijnen voldoen aan minimale alcoholgehaltes en zuurgraadseisen.
Er zijn verschillende soorten wijnen die de IGT-kwalificatie kunnen krijgen, waaronder rode, witte, rosé en mousserende wijnen. Er zijn ook verschillende regio’s in Italië die bekend staan om hun IGT-wijnen, waaronder Toscane, Sicilië en Piëmont.
Hoewel de IGT-kwalificatie niet zo bekend is als de DOC of DOCG-kwalificaties, kan het een goede indicatie zijn voor de kwaliteit van een wijn. Wijnen met de IGT-kwalificatie zijn vaak van hoge kwaliteit en kunnen een goede keuze zijn voor wijnkenners die op zoek zijn naar iets nieuws en innovatiefs.
In samenvatting is de Indicazione Geografica Tipica (IGT) een kwalificatie voor wijn in Italië die wijnen identificeert die typisch zijn voor een bepaalde regio, maar die niet voldoen aan de strengere eisen van de DOC of DOCG-classificaties. Wijnen met de IGT-kwalificatie zijn vaak innovatief en experimenteel, en kunnen een goede keuze zijn voor wijnkenners die op zoek zijn naar iets nieuws.
